Hoboïst Bram Nolf (1970) kreeg zijn opleiding aan de conservatoria van Gent, Rotterdam en Parijs. Daar waren zijn belangrijkste leraars respectievelijk Paul Beelaerts, Emanuel Abbühl en David Walter. Tijdens zijn studies werd hij geselecteerd voor een aantal internationale jeugdorkesten (Euro Youth Philharmonic, Gustav Mahler Jugend Orchester, Wereld Jeugd Orkest, Schleswig Holstein Musik Festival Orchester), waar hij de nodige orkestervaring opdeed onder dirigenten als Claudio Abbado, Pierre Boulez, Kurt Sanderling en Herbert Blomstedt.

De professionele orkestcarrière van Bram Nolf begon in het Symfonieorkest Vlaanderen in 1996, waarna hij in 1999 de overstap maakte naar het Nationaal Orkest van België, waar hij nog steeds actief is.

Als solist probeert hij zowel het geijkte repertoire, als vernieuwende muziek te brengen. Hij werd daarbij o.a. begeleid door het Collegium Instrumentale Brugense, het Symfonieorkest van Vlaanderen, I Fiamminghi, Prima la Musica, het Nederlands Ballet Orkest, het Nationaal Orkest van België, l’Orchestre Royal de Chambre de Wallonie en de Koninklijke Muziekkapel van de Gidsen.

De discografie van Bram Nolf omhelst ondermeer barokke concerti met het Collegium Instrumentale Brugense o.l.v. Patrick Peire, het volledige oeuvre voor houtblazers van Joseph Jongen met  “5 Beaufort” en muziek voor hobo-solo van de Britse componist Michael Berkeley. Op zijn nieuwste cd’s “Pastoral Melancholie” en “a Tale of Reeds”, samen met pianist Hans Ryckelynck en fagottist Luc Loubry, zijn de voornaamste werken uit het Franco-Belgische repertoire voor hobo, fagot en piano te horen. Deze opnames kenden een wereldwijde verspreiding en een unaniem lovende waardering in de internationale vakpers.

Bram Nolf is professor aan de LUCA School of Arts (campus Lemmens) en aan de Ecole Supérieure des Arts in Mons. Hij gaf masterclasses in Nederland, Italië, Kroatië, China en Colombia.

De hobo van Bram Nolf is van de hand van de Franse bouwer Marigaux, voor wie hij ook ambassadeur is. 

Florestan Bataillie studeerde piano aan het Koninklijk Conservatorium in Brussel bij Boyan Vodenitcharov en Jan Michiels. 

Met zijn broer en violist Ludovic vormt hij het duo ‘Adelfoi’. Samen zijn ze artistiek en zakelijk leider van het Meander Festival. 

Sinds 2011 maakt hij deel uit van het pianotrio ‘Impression’ met de zussen Fien en Riet Van den Fonteyne. In 2015 wonnen ze de internationale ‘Storioni’ wedstrijd in Nederland. Ze werden ook laureaat van de vzw S.W.U.K., waardoor ze hun debuutplaat ‘Gypsy’ konden opnemen. In 2019 speelden ze als solisten het Tripelconcerto van Beethoven en in 2020 speelden ze in Concertgebouw Brugge hun 10-jarig jubileumconcert, live uitgezonden op Radio Klara. 

Als liedbegeleider werd Florestan gecoacht door Anne Sofie von Otter, Julius Drake, Dietrich Henschel en vele anderen. Hij werkt intensief samen met bas-bariton Werner Van Mechelen en sopraan Emma Posman. In augustus 2024 debuteerde hij met Werner op de Bayreuther Festspiele in Haus Wahnfried. 

Hij zet sterk in op artistieke cross-overprojecten in samenwerking met het Desguin Strijkkwartet. Samen maakten ze reeds 4 producties die overal in Vlaanderen te horen waren. 

Florestan is ook als componist actief. In december 2022 verscheen zijn eerste soloalbum ‘Repeat’ bij Etcetera Records en in 2024 zijn EP ‘Umami’ in het kader van een beurstraject van de Vlaamse Overheid. Recente compositieopdrachten omvatten werken voor Stroom Festival, Podium Klassiek Eindhoven en het Lichtfestival van Dendermonde. 

Hij is een veelgevraagd freelance artiest en speelt regelmatig mee bij onder andere Symfonieorkest Vlaanderen. Hij is een storyteller en geeft lezingen, introducties en interviews over klassiek bij onder meer Muziekcentrum De Bijloke, Antwerp Symphony Orchestra, Brussels Philharmonic, Flagey, Bozar en Belgian National Orchestra. 

Highlights in het seizoen 2024-2025 omvatten een tournee met actrice Maaike Cafmeyer en hoboïst Bram Nolf en een reeks voorstellingen rond Erik Satie met woordkunstenares Ella Michiels. 

Meer info op www.florestan.be. 

Maaike Cafmeyer werd op 27 maart 1973 in het rustige Torhout geboren, een plek waar het grootste gevaar waarschijnlijk een omvallende regenton is. Als kind had ze al een rijke fantasie en speelde ze samen met haar zus en nichtjes tv-series na in de tuin. Want wat is er nu leuker dan als zesjarige in je achtertuin een potje *Star Trek* spelen, compleet met denkbeeldige ruimteschepen en lasergevechten?

Na een zorgeloze jeugd besloot Maaike in de jaren ’90 het leven op het platte land te verruilen voor het grote Gent. Daar zou ze niet alleen frieten  eten in de Overpoort, maar ook actrice worden. In 1999 studeerde ze af aan het Gentse Conservatorium met een diploma in de Dramatische Kunsten op zak. Of, zoals wij zeggen: ze was officieel een “meester” in drama – en dat zou later nog van pas kunnen komen in haar dagelijkse leven.

Haar eerste grote rol was in *Wachten op Godot*, en dat wachten heeft zijn vruchten afgeworpen. Maaike brak helemaal door op tv dankzij haar rollen in *Het Geslacht De Pauw* de misdaadreeks *Aspe* en op Ketnet  *Daarmee Basta* Daarna was ze niet meer weg te slaan van het scherm. Ze werd een vaste waarde in het theater, dook geregeld op in musicals, en leende haar stem uit aan animatiefilms en luisterspelen. Kortom, Maaike deed alles, behalve dansen op een koord – of misschien deed ze dat ook, wie weet?

Cafmeyer is niet alleen een acteertalent, maar ook een echte muziekliefhebber. In het verleden was ze vaak te zien in muziekproducties van poppy (met de voorstelling *Staf Steegmans*) tot klassiek (met *De toverfluit in een notendop*).